تأثیر عصاره الکلی گیاه کاکنج(physalis alkekengi) بر روی برخی از عوامل بیوشیمیایی پلاسما در رت

زمینه و هدف: کاکنج گیاهی علفی، پایا با ساقه ریزومی خزنده و متعلق به خانواده سولانامه می باشد. این مطالعه تأثیر عصاره گیاه کاکنج physalis alkekengi بر روی غلضت برخی از فاکتورهای بیوشیمیایی پلاسما را بررسی می کند. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 50 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با میانگین وزنی 5±190گرم به 5 گروه 10 تایی شامل: گروه کنترل، گروه شاهد تزریقی با دریافت روزانه 2 میلی لیتر حلال دارو، گروه های تجربی دریافت کننده دارو با دوز حداکثر (4/0)، متوسط (2/0) و حداقل (1/0) گرم به ازای هرکیلو گرم تقسیم شدند. تجویز دارو به صورت داخل صفاقی و به مدت 14روز به طول انجامید و بعد از پایان این دوره به منظور انجام تست های آزمایشگاهی، خون گیری انجام و نتایج به دست آمده از آزمایشات با استفاده از روش های آماری آنووا و توکی تست مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده، غلظت پلاسمایی پروتئین و آلبومین افزایش معنی داری را نشان دادند(05/0> p) در حالی که در غلظت پلاسمایی کراتینین، بیلی روبین، نیتروژن اوره خون تغییرات معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: از آنجایی که گیاهان این خانواده حاوی مقادیر قابل توجهی گلوکوکورتیکوئیدها می باشند، احتمال می رود که وجود این ترکیبات بتواند سطح پروتئین های کبد و پلاسما را افزایش دهد. به علاوه وجود ترکیباتی مانند فیزالین و ویتامین ث همراه با افزایش آلبومین احتمالأ باعث افزایش فشار خون و در نهایت افزایش فیلتراسیون گلومرولی و خواص مدری شده و لذا عدم افزایش معنی دار غلظت پلاسمایی مواد حاصل از متابولیسم در پلاسما منطقی به نظر می رسد.